Belki her şeyi tam istediğim gibi kontrol etmek için fazla güç harcıyorum. Belki kendime her şeyin aslında olması gerektiği gibi ilerlediğini hatırlatmam gerekiyor. Her mücadele aslında sürecin parçası. Ve her sürecin bir hedefi, amacı var. Ne olursa olsun hepsi benim iyiliğim için.
Belki de her şey teslimiyetten ibarettir.
Artık ben yapabilirim veya yapamam kalmadı. O’nun sınırsız yapabildikleri ve benim asla yapamayacaklarım var. Kendi yaşamımda artık zaferin tadına varamayacağım eğer O’na yaşamımın her anını teslim etmedikçe!
Belki de kendime yaşadığım herhangi bir sorunda; büyük veya küçük, ilişkilerde veya kişisel, şifalanma veya yükselme, kaybedişler ve kazançlar, işte veya okulda- her nerde ve her ne ise, Sana güvenmem gerektiğini hatırlatmalıyım. Belki zaferden zafere koşmama sınırlama getiriyorsun, kayıplar yaşamama ve sevdiklerimin gitmesine izin veriyorsun, işlerimi kaybetmeme ve dibe inmeme izin veriyorsun… Gene de kendimi Senin varlığının içinde eritmeye izin vermem gerekiyor. İşte o zaman hatalarımı ve yanlışlarımı başarılara, acılarımı sevinçlere dönüştürmeni izleyebilirim.
Utanç duyduklarımdan vazgeçer, suçluluk yaşadıklarımdan kurtulurum. Yıllar boyu kavuşamadığım sevgili ile beraber olur, her sabah keşke uyanmasaydım dediğim sabahlar yerini umutlarla yaşanan sabahlara bırakır.
Sürecin kesintisiz ve herkese uygun şekilde geçmeyeceğini biliyorum. Gecikmeler, kayboluşlar, geri dönüşler ve eksiklikler olacak. Aynı zamanada geliştirilmesi gerekenler olacak. İşte o zaman küçük dediğim, burun kıvırdığım başarılar, zaferler büyük zaferler gibi kutlanacak. İşte o zaman Senin yüceliğinin farkına varacağım.
Belki de her zorlukta, her mücadelede sana bağlı olduğumu (zu) hatırlatıyorsun. Mücadelenin, çabanın boyutu önemli değil; küçük veya büyük, teslimiyeti öğrenmem gerekiyor. Buna teslim olayım, ama bunun için direneyim diye bir seçim yapma lüksüm yok. Kolay olanlarla mücadele edip zor olanlarda yan çizmeyi teklif edemem… Kolay veya zor, ne zaman teslim olduysam hepsinin bana hayrı oldu. Ne zaman direndiysem bana zararı oldu.
Belki de her şeyi Sana bırakmam gerekiyor. Yaşamımdaki her şeyden vazgeçebilmeyi öğrenmem gerekiyor. Tüm acılarımı, günahlarımı, utançlarımı, hatalarımı Senin verdiğin huzur için bırakmam gerekiyor. İçime atıp saklamanın bana kazancı olmadı şimdiye kadar.
Her şeyi verip bırakıyorum, tam teslimiyet için ellerimi Sana açıyorum. Bu beni bekleyen bir parlama, bir uyanış, kendine geliş anı. Sana daha çok inandıkça sürecin hayrıma olduğunun farkına varıyorum.
Belki de her şey teslimiyetten ibarettir. #http://www.wellbeingyoga.org/wp-content/uploads/2024/07/pexels-prasanthinturi-1051838.jpgyoga